Η ανοιξιάτικη κακοκαιρία που επηρέασε το νησί μας το τελευταίο τριήμερο έσπασε μία παρατεταμένη ανομβρία που κρατούσε από τις 11 Απριλίου και έδωσε την ευκαιρία στον κυνηγό καταιγίδων και συνεργάτη του isamos Μανώλη Θράβαλο να αποτυπώσει την ομορφιά της φύσης και του καιρού σε εντυπωσιακές φωτογραφίες.
Όπως μας λέει και ο ίδιος:
Ήταν ένα τεράστιο βαρομετρικό χαμηλό που εκτεινόταν μέχρι τα βόρεια Βαλκάνια και στροβιλιζόμενο έδινε διαδοχικές καταιγίδες στην περιοχή μας από το βράδυ της Τρίτης (3/5) έως και το μεσημέρι της Πέμπτης (5/5).
Η πρώτη καταιγίδα ξεκίνησε το βράδυ της Τρίτης στον ορεινό όγκο του Καρβούνη. Η έντονη αστάθεια δημιουργούσε μπόρες πάνω από το βουνό οι οποίες προχωρούσαν προς τα βόρεια προσφέροντας υπερθέαμα με κεραυνούς σε μία κατά τα άλλα ήρεμη και χωρίς αέρα νύχτα. Η θέα του καιρικού σκηνικού από το Κοκκάρι ήταν μαγευτική.
Την επόμενη μέρα η διαύγεια στην ατμόσφαιρα ήταν έντονη, αλλά οι κατακόρυφες αναπτύξεις νεφών έδειχναν ότι ο καιρός θα χαλάσει άμεσα. Ο ανοιξιάτικος ήλιος δεν άργησε να δημιουργήσει καταιγιδοφόρα σύννεφα στην θαλάσσια περιοχή βόρεια από το νησί, όπως βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία.
Μέσα σε λιγότερο από μία ώρα, τα σύννεφα πύκνωσαν και η εκρηκτική αστάθεια σκοτείνιασε τον ουρανό πάνω από τον Θειο. Οι ανοδικές κινήσεις στην ατμόσφαιρα ήταν τόσο έντονες που παρατηρήθηκε στροβιλισμός του νέφους και χαμήλωμα της βάσης του, κάτι που θεωρείται αρχικό σημάδι δημιουργίας ανεμοστρόβιλου.
Αφού πέρασε πάνω από τον Θειο, η ώριμη πλέον καταιγίδα έριξε πολύ νερό προς την περιοχή του ακρωτηρίου Πράσο.
Το βράδυ της Τετάρτης το επίκεντρο της κακοκαιρίας ήταν τα Δωδεκάνησα με τα αστραπόβροντα να μην σταματούν για ώρες, ενώ το ξημέρωμα της Πέμπτης ο ήλιος γέμισε τον ουρανό χρώματα φωτίζοντας από κάτω τα θυσσανοστρώματα που συνόδευαν τις καταιγίδες στα νότια.
Χθες, ημέρα Πέμπτη, και παρά τις προγνώσεις καιρού που έδιναν ηλιοφάνεια, ισχυρή καταιγίδα δημιουργήθηκε και πάλι πάνω από τον Καρβούνη. Αυτή τη φορά κινήθηκε στα νότια προς το όρος Μπουρνιάς, ενώ οι αντιθέσεις με τον ήλιο στην Μυκάλη και την μπόρα στον ορίζοντα θύμιζαν τροπικό νησί.
Η καταιγίδα διαλύθηκε γρήγορα, αλλά ο καιρός επιφύλασε μία ακόμη έκπληξη. Αντί για ουράνιο τόξο που είναι και το πιο “καθιερωμένο”, το τέλος της κακοκαιρίας σηματοδοτήθηκε από ένα άλλο όμορφο φαινόμενο οπτικής της ατμόσφαιρας, την ηλιακή άλω. Πάντα εντυπωσιακή, όπως και όλα τα υπόλοιπα φαινόμενα της φύσης τα οποία συχνά μας θυμίζουν ότι άνθρωπος σημαίνει “αυτός που κοιτάζει προς τα πάνω”.